Metody pracy

Współczesna edukacja przedszkolna kładzie nacisk na nowy styl pracy z dzieckiem, dlatego też realizując podstawę programową wychowania przedszkolnego wykorzystujemy różnorodne metody, które wspierają aktywność dziecka, samodzielność, zachęcają do twórczych poszukiwań, pozwalają na ukazanie zalet i walorów każdego dziecka.

METODY STOSOWANE W NASZYM PRZEDSZKOLU

Metody czynne:

•  metoda samodzielnych doświadczeń,
• metoda kierowania własną działalnością dziecka,
• metoda zadań stawianych dziecku,
• metoda ćwiczeń utrwalających.

Metody oglądowe:

• obserwacja i pokaz,
• osobisty przykład nauczyciela, 
• udostępnianie sztuki/dzieła plastyczne, przestawienia teatralne, ilustrowane artystycznie utwory literackie, koncerty muzyczne.

Metody słowne:

• rozmowy,
• opowiadania,
• Zagadki,
• objaśnienia i instrukcje, 
• sposoby społecznego porozumiewania się,
• metody żywego słowa.

Metody aktywizujące:

• Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne - jest to program nastawiony na rozwijanie - przez odpowiednie ćwiczenia i zabawy ruchowe- takich cech, jak: poczucie własnej wartości i pewności siebie, poczucie bezpieczeństwa, odpowiedzialność, wrażliwość, umiejętność nawiązywania kontaktów z drugą osobą. Ruch Rozwijający zgodnie z rolą jaką przypisuje autorka, wyraża główną ideę metody: posługiwanie się ruchem jako narzędziem wspomagania rozwoju psychoruchowego dziecka. System ćwiczeń wywodzi się z naturalnych potrzeb dziecka zaspokajających w kontakcie z druga osobą.

• Metoda gimnastyki twórczej (ekspresyjnej) Rudolfa Labana - to improwizacja ruchowa bez pokazania wzorca ruchu przez nauczyciela. Ważną rolę odgrywa tu inwencja twórcza ćwiczących, ich pomysłowość, fantazja doświadczenie ruchowe. W metodzie tej posługuje się różnymi formami ruchu, takimi jak: odkrywanie, naśladowanie, inscenizacja, gimnastyka wykorzystująca ruch naturalny, pantomima, ćwiczenia muzyczno-ruchowe, taniec, opowieść ruchowa, itp.

• Kinezjologia Edukacyjna Paula Dennisona - jest to metoda ukierunkowana na usprawnianie procesu uczenia się, na stymulowanie rozwoju intelektualnego dziecka, aktywizowanie systemu nerwowego i uwalnianie od blokad, które pojawiają się podczas stresu. Od innych metod wspomagających proces uczenia wyróżnia się tym, że jest oparta w głównej mierze na ruchu.

• Metoda aktywnego słuchania muzyki Bati Strauss - pozwala na przybliżenie dzieciom muzyki klasycznej. Dzieci aktywnie słuchają tzn. słuchając, wykonują proste ruchy rytmiczne siedząc, lub proste ruchy taneczne proponowane przez nauczyciela. W przypadku dzieci młodszych są to proste ruchy ilustracyjne, krótkie opowiadania związane z każdym utworem muzycznym. Poprzez „aktywne słuchanie" dzieci nieświadomie poznają strukturę utworu muzycznego.

• Pedagogika zabawy „Klanza" - stwarza możliwości dzieciom działania w atmosferze akceptacji i zaufania. Głównymi celami pedagogiki zabawy są: harmonijny i wszechstronny rozwój dziecka, pomoc w odkrywaniu najlepszych cech dziecka.

• Metoda twórczego myślenia J. Osborne „Burza mózgów" - metoda znana jako „giełda pomysłów", „fabryka pomysłów", „sesja wartościowania" lub „metoda Osborna". Może być stosowana jako rozgrzewka twórcza przed określonym zadaniem lub jako metoda rozwiązywania problemów oraz jako definiowanie pojęć przez skojarzenia. Metoda pozwala uzyskać w krótkim czasie dużą liczbę zróżnicowanych rozwiązań jednego problemu.

• Metoda Dobrego Startu - metoda bardzo dobrze sprawdza się wśród dzieci z obniżoną sprawnością grafomotoryczną, zaburzoną orientacją w schemacie ciała i przestrzeni. Dziecko łącząc różne rodzaje aktywności śpiewa, dotyka, słucha, rysuje, pisze, wykonuje ćwiczenia relaksacyjne i ruchowe. W wyniku tego następuje integracja wzrokowo - słuchowo - dotykowo - ruchowa. Jest to niezbędne do prawidłowego opanowania umiejętności czytania i pisania.

• Metoda Orffa - metoda Orffa wykorzystuje żywiołowy zapał dzieci i ich naturalną motoryczność- wychowankowie sami tworzą muzykę, rozwijają swą fantazję i pomysłowość przy improwizowaniu komponują własne ilustracje do słuchanej melodii lub rytmu.

• Metydy parateatralne -

drama - uczy samodzielności myślenia i działania, aktywności i otwartości, rozwija emocje, wyobraźnię i fantazję, także elokwencję i plastykę ciała, wyrabia umiejętność współżycia i pracy w grupie.

Pantomima - połączenie ruchu, gestu, mimiki - właściwie każdą sytuację można wyrazić ruchem, dlatego pantomima jest bardzo przydatną metodą już w pracy z dziećmi młodszymi. Pozwala ona na ujawnianie swoich uczuć, oraz emocji.

• Metoda z zakresu edukacji matematycznej E. Gruszczyk-Kolczyńskiej

• Metoda z zakresu edukacji matematycznej E. Gruszyk - Kolczyńskiej - celem tej metody jest wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci. Zaplanowane działania służą wprowadzeniu nowych treści lub uporządkowaniu i ukierunkowaniu nagromadzonych doświadczeń dzieci. Edukacja matematyczna metodą E. Gruszczyk - Kolczyńskiej sprzyja stymulowaniu uzdolnień matematycznych u dzieci a także dobrze przygotowuje je do nauki matematyki w szkole. Metoda sprzyja rozwojowi inteligencji operacyjnej dzieci, uodparnia je na sytuacje trudne i rozwija umiejętności matematyczne.

• "Wiatrak matematyczny" - innowacyjne narzędzie do zabaw matematycznych wspomagające rozwój matematyczny dzieci przedszkolnych i wczesnoszkolnych. Powstał w oparciu o metodę z zakresu edukacji matematycznej E. Gruszczyk-Kolczyńskiej.